Ես ունեմ բազմամյա փորձ տարբեր ճամբարներում։
2008 թվականին պետությունը կազմակերպեց 10-օրյա երիտասարդական ճամբար Գորիում բնակվող երիտասարդների համար, մասնավորապես՝ «օգոստոսյան պատերազմի» կապակցությամբ։
Իմ առաջին ճամբարային փորձը նույնպես սկսվում է վերոնշյալ 2008 թվականի ճամբարից։
Այդ ժամանակվանից ի վեր, ամեն տարի, իսկ երբեմն՝ տարեկան 5-6 անգամ, մասնակցել եմ տարբեր ճամբարների, որոնք կազմակերպվել են ինչպես պետական, այնպես էլ մասնավոր և միջազգային կազմակերպությունների կողմից։

Յուրաքանչյուր ճամբար հիշարժան է և շատ հետաքրքիր, բայց կառավարման տեսանկյունից յուրաքանչյուր ճամբար ունի իր դրական և բացասական փուլերը։

Որոշ ճամբարային ծրագրեր ներառում էին կրթական ռեսուրսներ, և իրականում ակտիվ օրվա 80-90%-ը նվիրված էր միայն դասախոսություններին, սեմինարներին և այլ կրթական նյութերին, ինչը ինձ համար՝ որպես ճամբարի մասնակցի, նույնիսկ մասամբ ձանձրալի էր։

Որոշ ճամբարներ հակառակն էին, լի էին միայն ժամանցային միջոցառումներով, և իրականում որևէ կրթական կամ ճանաչողական գործունեություն չէր անցկացվում։
Մենք զվարճացանք, բայց ճամբարից որևէ լրացուցիչ գիտելիքներ չստացանք։

Կային ճամբարներ, որտեղ վերը նշված երկու ասպեկտները, կարծես, հավասարակշռված էին, բայց իրականում սա միայն ձևական մաս էր, իրական մասում կրթական-ճանաչողական և մարզական-զվարճանքի միջոցառումները/գործունեությունը չէին կարող ներդաշնակորեն համակցվել մեկ ծրագրում։

Երկար տարիների փորձից հետո որոշեցի ինքս ստեղծել մի տարածք և կազմակերպություն, որը կպատասխաներ տարբեր երիտասարդական նախագծերում և ճամբարներում իմ հանդիպած մարտահրավերներին։
Այսօրվա դրությամբ մենք արդեն ստեղծել ենք նման տարածք և կազմակերպություն, և այն կոչվում է «Էրուդիտ»։
Շուտով մենք արժանացանք հանրության հավանությանը, և ամենակարևորը՝ մեր ճամբարների մասնակիցների 95%-ը գոհ է։
«Էրուդիտ» ճամբարներն արդեն ունեն 3 տարվա պատմություն, և երիտասարդների հետ միասին մենք անընդհատ կշարունակենք բարելավել մեր ծառայությունները։